Czekałem na ciebie, aby się podzielić cierpieniem… (Dz. 348).
Córko moja, wiedz, że miłość twa żywa i współczucie, jakie masz dla mnie, były mi pociechą w Ogrójcu (Dz. 1664).
W czasie godziny świętej wieczorem usłyszałam te słowa: Widzisz moje miłosierdzie dla grzeszników, które się w tej chwili w całej mocy objawia. Patrz, jak małoś napisała o nim, jest to dopiero jedną kroplą. Czyń, co jest w twej mocy, aby grzesznicy poznali moją dobroć (Dz. 1665).