„Kościół żyje swoim autentycznym życiem, kiedy wyznaje i głosi miłosierdzie – najwspanialszy przymiot Stwórcy i Odkupiciela – i kiedy ludzi przybliża do Zbawicielowych zdrojów miłosierdzia, których jest dyspozytariuszem i szafarzem. Ogromne znaczenie ma w tej dziedzinie stałe rozważanie słowa Bożego, a nade wszystko świadome i dojrzałe uczestnictwo w Eucharystii oraz w sakramencie pokuty i pojednania” (Dives in misericordia, nr 13).
Eucharystia jest niepojętym darem Bożego Miłosierdzia dla nas! Każdego dnia możemy przybliżać się do Zbawicielowych zdrojów miłosierdzia, karmić się Jego Ciałem i Krwią, trwać na modlitwie w cichej adoracji przed Najświętszym Sakramentem. Dziękujmy Bogu za Kościół, który – jak dobra matka – karmi, oczyszcza i dba o nasze dusze. Módlmy się też za kapłanów, którzy są szafarzami miłosierdzia Bożego, aby je głosili i „rozdawali” wszystkim potrzebującym.
Czy często korzystasz z tych Skarbów jakie Jezus zostawił nam w Kościele, a którymi są sakrament pokuty i pojednania oraz Eucharystia?
Czy znajdujesz czas na adorację Jezusa w Najświętszym Sakramencie?
W jaki sposób wspierasz modlitwą kapłanów?
„O Jezu mój, proszę Cię za Kościół cały, udziel mu miłości i światła Ducha swego, daj moc słowom kapłańskim, aby serca zatwardziałe kruszyły się i wróciły do Ciebie, Panie. Panie, daj nam świętych kapłanów. Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana, bo Ty wszystko możesz” (Dz. 1052).
„Widzę się tak słaba, że gdyby nie Komunia święta, upadałabym ustawicznie; jedno mnie tylko trzyma, to jest Komunia święta, z niej czerpię siłę, w niej moja moc.(…) Jezus utajony w Hostii jest mi wszystkim. Z tabernakulum czerpię siłę, moc, odwagę, światło; tu w chwilach udręki szukam ukojenia. Nie umiałabym oddać chwały Bogu, gdybym nie miała w sercu Eucharystii” (Dz. 1037).
