Czytając „Dzienniczek” s. Faustyny, znajdujemy wiele fragmentów, w których wyraża ona swoją wielką miłość do Ojczyzny. Bodaj najpiękniejszymi z nich są te: Ojczyzno moja kochana, Polsko, o gdybyś wiedziała, ile ofiar i modłów za ciebie do Boga zanoszę… (Dz. 1038). Całą duszę wytężam, aby ją bronić. Nieustannie przypominam Bogu Jego obietnice miłosierdzia. Kiedy widzę Jego zagniewanie, rzucam się z ufnością w przepaść miłosierdzia i w nim zanurzam całą Polskę, a wtenczas nie może użyć swej sprawiedliwości. Ojczyzno moja, ile ty mnie kosztujesz, nie ma dnia, w którym bym się nie modliła za ciebie (Dz. 1188).
Starajmy się i my pamiętać w naszych modlitwach o tej Matce, której na imię moja Ojczyzna, aby jej mieszkańcy, obywatele zawsze potrafili być wdzięczni za łaski Bożego Miłosierdzia, które Bóg hojnie rozdaje w każdym narodzie.
